“อสูรหลงจันทร์” เป็นผลงานเจ้าของนามปากกา“ชฎายุ” หรือ กุ้ง, ดา - ชนิดา สรไชยเมธา จากได้อ่านแล้วหลงพระนางคู่รองอย่าง ‘สิรพัฒน์’ และ ‘มินตรา’ ถึงขั้นถามนักเขียนว่าสามารถมีเรื่องยาวของคู่นี้ได้ไหม ซึ่งนักเขียนตอบว่า ‘มินตราไม่ใช่สาวบริสุทธิ์ ทำให้การออกเป็นเรื่องยาวแบบรูปเล่มคงยาก’ เราเลยคิดว่าถ้าแบบนั้นก็ออกเป็นอีบุ๊คสิ เพราะไม่จำกัดจิตนาการของนักเขียน ซึ่งนักเขียนคิดเช่นนั้นเหมือนกัน แต่ต้องรอสักนิด ส่วนเรื่องใหม่นี้ไม่ต้องรอ“พรหมบุพเพเสน่หา” แนวย้อนยุคไปพบท่านชายสูงศักดิ์ในอดีต กำลังเป็นที่ชื่นชอบของนักอ่านขณะนี้ โดยดาเปิดใจอย่างหมดเปลือก
“เคยทำงานเป็นพนักงานบริษัทค่ะ แต่ตอนนี้ดาเขียนนิยายอย่างเดียว ส่วนแรงบันดาลใจ เกิดจากชอบเขียนมาตั้งแต่เด็กๆ ตั้งแต่ประถม อาจเพราะคุณแม่เป็นคนชอบอ่านหนังสือ ดาก็เลยชอบอ่านหนังสือไปกับแม่ด้วย แล้วอยากเขียนหนังสือตามจินตนาการของเราบ้าง แต่ตอนนั้นยังเขียนอะไรไม่เป็นเรื่องเป็นราวหรอกค่ะ เขียนเพราะอยากเขียนตามความรู้สึกของเด็กคนหนึ่ง พอเขียนมาเรื่อยๆ ก็พัฒนาตัวเองตามลำดับจนเริ่มเขียนเรื่องสั้นขายเพื่อนๆ ในโรงเรียนช่วงประถมปลาย โดยใช้กระดาษเหลือจากสมุดเรียนของปีที่ผ่านมาเอามานั่งเขียนขายเพื่อนๆ ได้ 2 บาท, 3 บาท, 5 บาทมาตามลำดับ ถึงจะเป็นเงินเล็กน้อย แต่สำหรับเด็กคนหนึ่งก็ดีใจ เพื่อนบอกเรื่องนั้นสนุก เรื่องนี้สนุก ก็ยิ่งรู้สึกดีใจมากๆ ตอนที่เขียนและวาดรูปประกอบไปด้วย เราก็มีความสุข นั่งเขียนจนสันมือด้านเลย แต่พอเรียนมัธยมก็เริ่มเขียนน้อยลง เพราะเรียนหนักขึ้น และพ่อกับแม่ก็ไม่สนับสนุนให้เขียน ท่านรู้สึกว่าเรายังเด็กคงจะไม่ได้ชอบหรือมีความสามารถทางนี้จริงๆ เลยอยากให้เรียนหนังสือ หางานที่มั่นคงทำมากกว่า พอจบมัธยมปลายมาเรียน ปวส. ก็ไม่ได้เขียนอีกเลย แต่ยังชอบอ่านหนังสืออยู่ จนได้ทำงานเป็นพนักงานบริษัท รู้สึกว่าอาชีพพนักงานบริษัทใหญ่ๆ ใส่เครื่องแบบมันดูเท่ หน้าที่การงานมั่นคง เงินเดือนดี สวัสดิการก็ดี แล้วเราจะต้องการอะไรมากกว่านี้อีกล่ะ นานๆ เข้าก็เริ่มเนือยค่ะ งานที่ทำอยู่ก็ดีนะคะ แต่รู้สึกเหมือนว่ามันไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการจะเป็นจริงๆ แล้วเราต้องการอะไรล่ะ? ตอนนั้นยังหาตัวเองไม่เจอเลยค่ะ ก็คุยกับแฟนว่าเหนื่อยกับงานมากขึ้นทุกที คุยไปคุยมาก็เล่าเรื่องที่เคยเขียนการ์ตูนสั้นขายสมัยเด็กๆ ให้เขาฟัง แล้วบอกว่าอยากเขียนเหมือนตอนนั้น อยากรู้สึกมีความสุขเหมือนตอนเด็กๆ อีกครั้ง แฟนก็บอกว่า ‘อยากเขียนก็เขียนสิ’ เขาไม่ใช่แค่บอก แต่ยังยกโน๊ตบุ๊คเครื่องเก่าของเขาให้เอาไว้ใช้พิมพ์งาน ดาไม่ค่อยมีอะไรเป็นของตัวเองหรอกค่ะ ได้โน๊ตบุ๊คเครื่องแรกมาก็ดีใจมาก ต่อมาแฟนก็ซื้อโน๊ตบุ๊คเครื่องใหม่ให้เป็นของขวัญวันเกิด แต่งานเขียนเรื่องแรก ทุกวันนี้ยังขายไม่ออกเลยค่ะ (555) นิยายเรื่องแรกที่ได้ตีพิมพ์คือ “รักเล่ห์เสน่ห์ร้าย” ตีพิมพ์ สนพ.บงกช เป็นแนวโรมานซ์ค่ะ ดาเพิ่งเขียนจริงๆ จังๆ มาสองปีกว่าค่ะ นามปากกาที่ใช้นี้มีแค่ “ชฎายุ” ค่ะ ชฎายุ มีความหมายว่า ลูกแห่งครุฑ ค่ะ ดาคิดว่าตัวเองเขียนได้หลายแนวนะ เพราะที่เคยเขียนมามีทั้งโรมานซ์ดราม่า, โรมานซ์แฟนตาซีมนุษย์หมาป่า, โรมานซ์แฟนตาซีแวมไพร์หรือโรมานซ์แฟนตาซีย้อนยุคไปหาคุณหลวง แฟนๆ ก็ชอบแต่ละแนวต่างกันไปค่ะ สำหรับดาแล้ว รักและชอบทุกเรื่องที่เขียนเลย อาจเป็นเพราะดายังมีผลงานค่อนข้างน้อย ขอผจญภัยในวงการนี้อีกสักระยะก่อนนะคะ ได้เขียนหลากหลายมากกว่านี้อาจจะรู้ใจตัวเองจริงๆ ว่าชอบหรือถนัดแนวไหนเป็นพิเศษ (ยิ้มแก้มพอง) ส่วนนิยายที่ตีพิมพ์มี 8 เรื่องค่ะ ‘รักเล่ห์เสน่ห์ร้าย’ สนพ.บงกช / ‘กรงรักหัวใจอสูร’ สนพ.พริมโรส (ในเครืออิงอร) / ‘สาวใช้ยอดเสน่หา’ สนพ.อิงอร / ‘พระจันทร์รัตติกาล’ สนพ.อิงอร / ‘กุหลาบรักแห่งรัตติกาล’ สนพ.อิงอร / ‘อสูรหลงจันทร์’ สนพ.อิงอร / ‘ดั่งพรหมสันนิวาส’ สนพ.อิงอร และ ‘พรหมบุพเพเสน่หา’ สนพ.อิงอรค่ะ สำหรับอสูรหลงจันทร์ พระนางคู่ 2 ที่นางเอกไม่บริสุทธิ์ กระแสตอบรับดีทีเดียวค่ะ แฟนๆ หลายคนชอบนะคะ บอกว่าพระเอกหื่นมาก (นั่นชมใช่ไหมคะ? 555) และหลายคนก็ชอบพระนางคู่รองค่ะ มาเขียนแสดงความเห็นใต้โพสต์ว่าอยากให้เขียนเรื่องของ ‘สิรพัฒน์’ และ ‘มินตรา’ อีกคู่ ดาขอบคุณแฟนๆ ตรงนี้อีกรอบเลยค่ะที่เอ็นดูคู่รองคู่นี้ถ้าจะเขียนจริงๆ คงต้องทำเป็นอีบุ๊คแล้วล่ะค่ะ ดาขอศึกษาการทำอีบุ๊คก่อนนะคะถ้าทำเมื่อไร จะแจ้งเพื่อนๆ ที่ติดตามผลงานอีกครั้งค่ะ (ไม่เป็นเพื่อนในเฟสก็ส่องเฟสดาได้ค่ะ ไม่หวง) ซึ่งสนพ. ส่วนใหญ่ยังเน้นนางเอกเป็นสาวบริสุทธิ์ค่ะ ‘มินตรา’ ของดาจึงมีบทบาทเป็นตัวรองเท่านั้น สาเหตุที่ดาเขียนให้มินตราไม่ใช่สาวบริสุทธิ์ เพราะดาแน่ใจค่ะว่าผู้หญิงทุกคนอยากมีความรักที่ดี อยากมีชีวิตที่สวยงาม แต่วันหนึ่ง ถ้ามีผู้หญิงสักคนต้องเจ็บปวด เพราะความรักที่เคยทุ่มเทมันพังทลาย หรือมีผู้หญิงสักคนถูกทารุณถูกทำร้าย ทั้งที่ตัวเขาเองก็ไม่ได้ตั้งใจหรือคาดคิดให้ชีวิตต้องมาเป็นแบบนี้ ดาเคยคิดว่าถ้าเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นกับตัวเองบ้างจะทำอย่างไร จะยังเข้มแข็งได้ไหม จะมีผู้ชายดีๆ ที่ยอมรับเราได้ไหม ดาเลยสร้าง ‘มินตรา’ ขึ้นมาเป็นตัวแทนของผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่บริสุทธิ์ และมีเรื่องร้ายผ่านเข้ามาในชีวิต แต่เธอยังคงเป็นคนดี มีความคิดจิตใจที่ดี และได้พบกับความรักดีๆ เพื่อเป็นกำลังใจให้กับผู้หญิงทุกคนค่ะ ในนิยายส่วนใหญ่ นางเอกมีค่า เพราะเป็นสาวสวยที่บริสุทธิ์ผุดผ่อง แต่ในชีวิตจริง ดาเชื่อว่าผู้หญิงที่มีค่า ไม่ใช่เพราะเธอเป็นคนสวย หรือเป็นสาวบริสุทธิ์ คุณค่าของเรา อยู่ในตัวเราค่ะ อาจมีใครทำร้ายร่างกาย ทำร้ายจิตใจเราได้ แต่เขาทำลายคุณค่าในตัวเราไม่ได้ค่ะ(ตอบอย่างจริงจัง^^) อย่างที่บอกดายังไม่รู้ตัวเองถนัดแนวไหนจึงอยากเขียนหลายแนวเลยค่ะ แต่คงต้องเตือนตัวเองว่าช่วยขยันให้มากกว่านี้หน่อยเถอะ แนวแฟนตาซีจีนก็อยากเขียน แนวทะเลทรายก็อยากเขียน แนวมาเฟียก็อยากเขียน แนวรักหวานๆ ก็ด้วย ฯลฯ ที่อยากเขียนหลายแนวเพราะอยากให้แต่ละเรื่องของดามีความแตกต่างกันออกไป ทั้งฉาก สถานที่ และตัวละคร อยากสร้างอะไรใหม่ๆ ให้กับตัวเอง และให้สิ่งเหล่านั้นได้ผ่านสายตาเพื่อนๆ นักอ่านด้วยค่ะ แต่ขอดึงตัวเองกลับมาที่ปัจจุบันก่อนนะคะ ตอนนี้ดากำลังเขียนภาคต่อของ ‘พรหมบุพเพเสน่หา’ ค่ะ กำลังตั้งอกตั้งใจอย่างมาก (ฮึบฮึบ) สำหรับตลาดนิยายตอนนี้ โดยส่วนตัวดาคิดว่าถ้าเขียนแนวที่ไม่ใช่แนวตลาดต้องการ กระแสตอบรับอาจจะไม่ดีนักค่ะ เพราะตอนนี้นักเขียนมีจำนวนมาก นักเขียนใหม่ๆ ก็เพิ่มขึ้นทุกวัน สภาพเศรษฐกิจที่ไม่ค่อยดีทำให้นักอ่านหลายคนลดจำนวนการซื้อหนังสือ สนพ.เองก็ต้องเลือกตีพิมพ์ผลงานที่มั่นใจว่าขายได้จริงๆ มีแอบเครียดบ้างค่ะ แต่เราก็ต้องตั้งใจทำผลงานของเราให้ดีที่สุด ผลงานของดาที่ไม่ผ่านการพิจารณาให้ตีพิมพ์ก็มีค่ะ ถึงจะเสียดายอยู่บ้าง แต่มันคือผลงานที่เรารักและทำด้วยความตั้งใจ เก็บไว้ค่ะเก็บไว้ เหรียญเก่าๆ เก็บไว้ยังมีค่าเลยนี่คะ นิยายก็เหมือนกันค่ะ ดาอาจจะลงอีบุ๊คในอนาคตอันใกล้ อีกหน่อยมันอาจจะเป็นผลงานมีชื่อเสียงก็ได้ค่ะ ใครจะไปรู้(ยังแอบมีความหวังเต็มเปี่ยม)
ส่วนนิยายเรื่องล่าสุดของดาคือ “พรหมบุพเพเสน่หา” ค่ะ เป็นแนวย้อนยุคไปพบท่านชายสูงศักดิ์ในอดีต คล้ายๆ ทวิภพอะไรทำนองนั้น สนพ. บอกว่าแฟนๆ ชอบแนวนี้ค่ะ และยังไม่ค่อยมีนักเขียนแนวนี้เท่าไร เลยอยากให้เขียนแนวนี้อีก ดาวางแผนไว้ปีหนึ่งอยากเขียนให้ได้สัก 8 เรื่องเป็นอย่างน้อยค่ะ ดาอยากมีผลงานของตัวเองเก็บไว้ดูเยอะๆ ตอนเป็นยายแก่ ถ้าโชคดีมีชีวิตยืนยาวก็อยากเขียนให้ได้สัก 1,000 เรื่อง อันนี้รวมเรื่องสั้นที่อาจจะเขียนในอนาคตด้วยนะคะ แต่ในความเป็นจริงดาเขียนช้ากว่าที่ตั้งเป้าไว้ทุกที (เลยต้องตั้งเป้าสูงๆ ไว้ก่อน สร้างแรงผลักดันให้ตัวเอง) ขออภัยในความล่าช้านะคะ ดากำลังปรับปรุงอยู่ค่ะ พล็อตนิยายของดาเกิดแบบไม่ค่อยมีช่วงเวลาค่ะ บางทีเวลาตั้งใจมากเกินไปก็คิดอะไรไม่ออก แต่กำลังทำอะไรแล้วปล่อยสมองว่างๆ อยู่ๆ มันก็ผุดขึ้นมาอย่างเช่นตอน เข้าห้องน้ำ กวาดบ้าน รดน้ำต้นไม้ ให้อาหารสัตว์เลี้ยงฯลฯ พอมันเข้ามาในหัวพล็อตก็จะวนเวียนหลอกหลอนจนกว่าดาจะเขียนมันจบ พอเขียนจบสักพัก ก็จะมีพล็อตใหม่ลอยเข้ามา แล้วรีเซ็ตเรื่องใหม่ในหัวหลอกหลอนกันรอบใหม่ต่อไป แต่ดีค่ะ ชอบๆ จะได้มีเรื่องเขียนเยอะๆ เสน่ห์ของนิยายดาเหรอคะ (นั่งคิด 15 วินาทีโดยประมาณ) คงจะตรงที่บุคลิกตัวละครและอารมณ์ที่ตัวละครแสดงออกมั้งคะ เวลาที่เขียนนิยายสักเรื่อง ดาจะสมมุติตัวเองให้เป็นพระเอก นางเอก พระรอง ผู้ร้าย นางอิจฉา หรือแม้แต่ตัวประกอบที่มีบทบาทเป็นตัวช่วยดำเนินเรื่องจินตนาการไปว่าถ้าฉันเป็นคนคนนี้ มีบุคลิกลักษณะ หรือนิสัยแบบนี้ แล้วมาอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ ฉันจะแสดงออกยังไง หรือพูดอะไรออกไป จะสามารถถ่ายทอดให้คนอ่านรู้สึกตามตัวละครได้มากแค่ไหน สนุกมากค่ะ เหมือนเล่นละครคนเดียวรับทุกบทเลย เอ้อ! ว่าแต่แบบนี้เรียกใกล้บ้าหรือเปล่าคะ? เพื่อนๆ สามารถติดตามผลงานและความคืบหน้า (แบบช้าๆ) ของดาได้ที่เฟสบุ๊ค“ชฎายุ นักเขียน” หรือพูดคุยกับดาทางอีเมล chadayue@gmail.comค่ะ ตอนนี้มีนิยายส่งพิจารณาสองเรื่องค่ะ กำลังลุ้นอยู่ว่าจะผ่านหรือเปล่า และที่กำลังเขียนอยู่คือภาคต่อของ “พรหมบุพเพเสน่หา” ค่ะ คาดว่าจะเขียนจบเดือนพฤศจิกายน ส่วนกำหนดการวางคงต้องรอสอบถามกับทาง สนพ. อีกครั้ง นางเอกภาคต่อของ “พรหมบุพเพเสน่หา” นี้ เธอแสบร้ายจริงๆ ฝากเพื่อนๆ และแฟนๆ ช่วยติดตามผลงานของดาด้วยค่ะ นักเขียนหน้าใหม่ขอฝากเนื้อฝากตัวให้รักกันนานๆ นะคะขอบคุณค่ะ”
เฉลยคำถามนิยายเรื่อง“นางฟ้าเปื้อนฝุ่น” : ช่อง 7
คำถามนิยายของ“ชฎายุ” แนวย้อนยุคที่วางจำหน่ายเรื่อง?
ทราบคำตอบเขียนชื่อ - ที่อยู่และคำตอบ ลงไปรษณียบัตรส่งมาที่ เปิดหน้านักเขียน เลขที่ 369 Chez Nona Court (202) ซ.ลาดพร้าว 23 แขวง จันทรเกษม เขต จตุจักร กรุงเทพฯ 10900 ผู้ตอบถูก 3 ท่านได้รับหนังสือนิยายจาก ชฎายุ (ขอบคุณที่สนับสนุนของรางวัล)
